Grand d'Eyvia, Italië

We kunnen wel wat hoger instappen dan gisteren, maar omdat we een lange grindbak met weinig water willen vermijden, doen we het toch niet.
De picknick aan het centro sportivo, het middagzonnetje dat kleren en vaarders opwarmt, doet verlangen naar een kleine siësta. Al snel roept Mr Guide ons tot de orde en 10 minuten later vind ik mezelf klaarwater op een Alpijnse klasse IV.

Van 03 Grand dEyvia

Van 03 Grand dEyvia

Het eerste stuk gaat nu veel vlotter. Ik leer dat je geen grote snelheid moet maken, dat doet de rivier wel voor jou. Gewoon aan elke steen links of rechts kiezen en een keerwatertje nemen. De rivier is overal fair: geen zware stoppers, geen onderspoelingen, niets van dit. Dubbel zo snel haspelen we dit stuk van gisteren af.
Kris zwemt bij de passage, die ik gisteren omgedragen heb. Vandaag lukt ze moeiteloos.
Vanaf hier verdwijnen de kalmere secties en wordt het 2km lang klasse IV. Een lawine heeft veel bomen meegesleurd en dit dwingt ons waakzaam te zijn.
Bruno vaart voor, en we volgen één voor één de keerwaters die hij aandoet. Ik lig links in een keerwater en zie in de route 2 gespannen kabels en een boom liggen. Traverseren lukt. In volle vaart schiet ik in een keerwater bij Bruno. Dan Tjoep. Hij aarzelt, twijfelt en stapt dan uit om te verkennen. Na lang wikken en wegen komt hij en Kris toch af. De volgende passages worden ook grondig bekeken.

Van 03 Grand dEyvia

Een groot rotsblok overboofen, vaar links en dan rechts. Bruno vaart ok, komt dan dwars na de boof, maar valt gelijk in het keerwater. Bij mij lukt alles zoals gepland, zodat ik meteen goed zit voor de rest van de passage. Kris en Tjoep bekijken het langs de kant en besluiten te passen.

Van 03 Grand dEyvia

Van 03 Grand dEyvia

Nochtans is dit slechts het begin van de grote finale. Twee grote rappels, die zich vlot laten ontwijken en dan gaan we naar de volgende verrassing kijken. 50m verder is er een grote rappel over 3/4 van de breedte; links is er een schuif die het 1,5m hoogteverschil overbrugbaar maakt. Dat is de goede route. Iets verder is het weer rechts dat de rappel genomen moet worden. Oké, klaar.
De aanvaart had ik zwaar onderschat. Ik heb de ziel uit m'n lijf moeten sleuren om de schuif te halen. Opgelucht laat ik mij naar beneden glijden en ga dan om. Snel rollen en dan wat corrigeren om de rappel te ontwijken. Fantastisch! Wat een prachtbeek!
Aan het het huisje van de afdamming kun je vlot naar boven.
Het duurt nog even eer Kris en Tjoep de autoweg bereiken, terwijl heeft Bruno de fietsshuttle al ingezet.

Bekijk op Nirjhara-Maps

Grand Eyvia, van Epinel aan voetbalveld tot stuwmeer

Medevaarders