Cure, Frankrijk

Na een karig ontbijt en dito nachtrust (dit laatste te wijten aan het veel te spannende UNO-spel, een te late aankomst van de Sault-Brenazgroep én enkele verstokte snurkers?) begeven we ons in een grote stoet richting Cure. We zijn met veel en velen onder ons beven. Van goesting, opwinding of stress voor wat moet komen. Loeiharde muziek van Queen brengt tijdens het omkleden onze hartslag tot een redelijke frequentie.

Aan het instappunt krijgen we een vakkundige briefing over wie wie in het oog houdt en in welke volgorde er wordt gevaren. De minder getalenteerde groep krijgt de instructies om de eerste 200 m te varen en daarna direct uit te stappen (ter hoogte van de molen) daar er een stuk volgt dat deze groep moet omdragen... in feite wilden de meer talentvolle vaarders onder ons ook wat spanning en actie op deze beek en zetten ze daarom een grootscheepse en professionele reddingsactie op het programma! Terwijl deze laatste zich als echte ridders op het wilde water op enkele tactische plaatsen neerpinnen (de werplijnen vakkundig in de aanslag) starten Emily, Kristel, Laurence, Pascale, Thomas, Tom en Karla met dit traject. Pascale had van een beetje stress geen 200m verstaan maar 2m. Ze volgt deze instructies dan ook zonder morren uit. Stapt in, vaart 2m, denkt het uitstappunt te hebben gemist en zwemt dan maar verder tot ze het effectieve uitstappunt heeft bereikt. Eén voordeel : ze geniet van een directe acclimatisatie van het toch wel frisse water.

Dan volgt dus de omdraagoefening in, over en door het water. Drie redders aan de overkant, één aan de oever en zelfs één boven het water. Het blijkt een unieke kans om de werplijnen vanonder het stof te halen en nat te maken. Dit levert leuke foto's op en een nat neopreen voor iedereen.

De rest van het traject is vooral oppassen voor in het water hangende takken (zelfs bomen) en prikkeldraad. De begeleiders gedragen zich als echte beschermheren en geven nuttige tips ivm onze vaarprestaties. Zelfs Emily krijgt het sturen snel onder de knie. Het is immers de eerste keer dat zij in een kajak zit. We genieten bijna allen van een persoonlijke begeleider.

Voor het uitstappunt (thv Sault de Goulou) stapt de halve groep uit. De andere helft (Bart, Voenkel, den Otter, pépé, Mozes, Raoul, Tsjoep, Zebra, Thomas en de spleet) geniet nog van het meest spectaculaire gedeelte van de beek. We genieten allen van een lekkere sangria en een gastronomische lunch à la Pascale.

Voenkel, de spleet, den Otter, Tsjoep, Pépé, Bart en Peggy beslissen om het traject nogmaals te varen in een iets sneller tempo. Ze varen uiteindelijk sneller dan de shuttle-auto's rijden.

's Avonds genieten we van een typische ?Coeur de silence' maaltijd en trakteert Thomas ons op een stijlvol pianoconcert. Na de gebruikelijke heldhaftige en lachwekkende verhalen halen we toch nog ons bed voor dat beetje nachtrust.

Bekijk op Nirjhara-Maps

Cure, bovenstuk
Cure, middenstuk

Medevaarders