Thines, Frankrijk

Vandaag wordt een rustdag. Maar dat kan de honger van de groep niet aan. We verkennen de vallei van de Thines. Een klein zijriviertje van de Chassezac. Als Bruno aan een wandeling begint, wordt het voor het grootste deel van de groep te machtig en dus varen Menno, Thomas en Bert de Thines. De herstellingswerken aan mijn H3, waren maar net gedaan, dus ligt mijn bootje aan de gîte nog te rusten. Ik wandel mee. Naast een rivier lopen doet een ervaren rat als Bruno toch een beetje teveel tintelen en rond een uur of 3 krijgt hij het idee om toch de bootjes te gaan halen. Het is al vrij laat als we kunnen instappen. Bruno vindt een everzwijnpadje naar beneden. Ik denk dat het laatste everzwijn hier vorige eeuw is doorgekomen, en met veel geklauter sleuren we de 4 boten naar beneden. De Thines is een heel leuk riviertje. Er staat maar een kuub, maximum 2 op, maar het is mooi uitgesleten met enkel pool-drops. Thomas noemde dit kayonning; een samentrekking van kayak en canyoning. De passages zijn goed te bezichtigen, en slechts een enkele keer moet er worden overgedragen. We varen tot we niet verder kunnen kijken en in het bleke licht van de maan sleuren we de boten met touwen naar boven. Dit is al de derde vaardag die we beëindigen in het donker.

Bekijk op Nirjhara-Maps

Thines, onder
Thines, onder

Medevaarders