06-06-2006
Guisanne, Frankrijk
Na de opwarming deze ochtend vertrekken we nu van aan de skilift van Chantemerle voor de bevaring van het onderste gedeelte van de Guisanne, hopend op wat meer actie. Al na een paar honderd meter wordt al duidelijk aangekondigd dat je eruit moet voor een stuw. We dragen om en dit blijkt echt zonde te zijn. De stuw bestaat uit een grote glijgoot, opgebouwd uit stenen die vrij vlak gestapeld zijn en redelijk traag afloopt. Perfect bevaarbaar ware het niet dat net op het einde van de goot het water op een aantal plaatsen vertikaal omhoog spuit. Dit verraadt dat er net onder het wateroppervlak scherpe obstakels moeten verborgen zitten waar je beter niet tegenaan vaart. Met een beetje goede wil hadden ze dit perfect kunnen vermijden en was dit een extra attractie.
Maar goed, niets aan te doen. Na deze stuw omgedragen te hebben begint de fun echt. Dit deel beschrijft Peter Knowles als een non stop klasse 4 rivier. En zo is het ook. De rivier raast continu door. Keerwaters zijn er amper en als ze er al zijn, dan zijn ze net gepast voor 1 boot. We snellen naar beneden in treinvorm en kijken regelmatig eens achterom of te checken of iedereen nog mee is. De rivier gaat zo snel dat er zelfs geen tijd is om ideale routes te kiezen. Gelukkig zijn er ook niet echt passages waarbij je in problemen komt als blijkt dat je niet echt de mooiste route gekozen hebt.
Terwijl Thierry erin slaagt om eens in een keerwatertje te gaan liggen probeert hij enkele foto's te maken. Hierbij concentreert hij zich zodanig dat hij niet merkt dat hij wegdrijft. Plots is zijn boot niet meer tegen te houden en schiet hij weg, echter zonder peddel ! Bart is gelukkig in de buurt en werpt hem zijn peddel toe. Hij grijpt er naast en zorgt dan maar dat hij vlug uit zijn boot komt om aan wal te geraken. Inmiddels is zijn peddel echter al uit het zicht verdwenen. Bart doet nog een poging om een eindje door te varen op zoek naar zijn peddel maar tevergeefs. Gelukkig hebben we de deelbare peddel bij en kunnen we verder.
Alsof het noodlot blijft toeslaan slaat Peter iets verderop om en probeert te eskimoteren. Het water is op die plaats echter vrij ondiep waardoor we zijn boot ondersteboven wat op en neer zien wippen en zijn peddel over de rotsen horen schrapen. Dit voorspelt niet veel goeds. Peter geeft niet af en blijft proberen. Uiteindelijk breekt zijn peddel middendoor en moet hij toch uit zijn boot komen.
Zijn hand blijkt volledig geschaafd door de rotsen op de bodem. Op het eerste gezicht zijn er geen zware kwetsuren, dit geneest wel. Zijn peddel daarentegen, die is foutu en een tweede deelbare peddel hebben we niet bij. Er zit voor Peter dus niets anders op dan hier te stoppen.
We zitten gelukkig al in een forteville, een dorpje vóór Briancon. Het hierna komende stuk neemt snel af in niveau waarna we ons door Briancon kunnen laten dobberen. We stappen uit aan het raftcentrum en pikken dan vlug Peter op zodat we zijn hand kunnen verzorgen.
Resultaat van onze eerste dag : Peter zijn hand gewond en twee peddels kwijt ! Dit begint goed.
