31-10-2018

Gourdouze

Dinsdagavond 17 uur spreken we af om de andere Nirjharianen in de Ardeche te gaan vervoegen. Het waterniveau lijkt ginder dik in orde te komen en Gert en Wim staan - zo stipt als kan met de Brusselse files - op tijd in Hoeilaart klaar voor de lange rit.

De Gite is gereserveerd en als het wat meezit kunnen we dus doorrijden zonder halverwege een tent te moeten uitsmijten.
Dat plan lukt wonderwel en om 3 uur komen we toe in één van de smurfenhuisjes zodat er toch nog wat nachtrust te rapen valt. Merci chauffeurs!



's ochtends worden we vrolijk en te vroeg gewekt maar we appreciëren natuurlijk zeer zeker het verzorgde ontbijt en nemen er het enthousiasme over de invoering van Nirjhara-uur ipv winteruur maar bij.

Vandaag op het programma (wegens hoge waterstand op de Tarn): De Gourdouze. Eau Vives belooft ons dat we de mooiste km WW van Frankrijk mogen verwachten. De Gourdouze mondt uit in de Luech en daar kan Xavier inpikken voor een gemakkelijker 2de stuk van de dag.

Joost blijft ook aan de kant en samen spelen ze dus Shuttle Bunny.

De beloofde mooiste km is inderdaad ferm: spectaculair verval (het lijkt nog steiler dan de Egua), prachtige passages, af en toe een klopte in de rug maar wie geeft daarom als al het andere perfect in orde is.





Ok, een ferm boompje steekt waar het niet hoort: in een moeilijke passage dwars over de rivier. Er is wat twijfel of de stevige stam wel te verplaatsen is maar als iedereen samen begint te sleuren komt er toch beweging in en krijgen we de boom netjes aan de kant. Daarna draagt iedereen (Ward uitgezonderd) de vrijgekomen passage om. Propere jongens die Nirjharianen.

We komen aan de samenvloeiing met de Luech en daar ziet het er toch wat te link uit om te varen. Een kloof wordt hoog (en ver) omgedragen en de gemiste nachtrust laat zich stilaan voelen. Na het omdragen kunnen we nog een paar honderd meter varen en komen dan bij de Bunny's aan.

Die zien het niet echt zitten om nog in te stappen (het is inmiddels bijna vier uur lokale tijd) en ook Stef en Ik zijn slim genoeg om het voor vandaag voor bekeken te houden. De rest heeft blijkbaar nog zin in een makkelijk (een kleine klasse 3 of zo) stukje rivier en gaan verder. Eerst moeten ze nog een klein stukske omdragen maar dat is nemen ze er graag bij.

Wij kleden ons om in de kar (het is al gans de dag aan het regenen) en gaan daarna naar de uitstap. Waar die juist is weten we niet zeker... 'één van de volgende bruggen' suggereerde Birdy. Dat lijkt realistischer dan de uitstap vermeld in de topo want die lijkt echt nog aan de verre kant.

We vinden de geschikte uitstap in een klein dorpje en staan er met 2 auto's te wachten. Na een tijdje sluipt er wat onzekerheid in ons wakkere brein... vermits het omkleden toch wat tijd in beslag genomen heeft en het een gemakkelijk traject betrof zou het dan niet kunnen dat die mannen al voorbij zijn? Het moet wel want we staan hier toch al efkens. We spreken af dat Joost en Xavier trouw blijven wachten aan het brugje, Stef en ik rijden dan verder naar de uitstap uit de topo en checken onderweg ook de andere bruggen.

We komen nog een 4 tal bruggen tegen waar we telkens wat wachten en verkennen en als we aan de klassieke uitstap komen valt de duisternis sneller dan gewenst... we zijn blij dat wij niet op het water zitten en we beginnen toch wat ongerust te worden. Voor alle zekerheid dus een belleke naar Joost.

Nog niemand gezien, Joost?
Ha, nee. Maar ik sta nu bij den bakker. Ik zal straks eens naar de volgende brug rijden.

Oeps. We worden er even stil van... en besluiten zo snel als we kunnen terug naar het eerste brugje te rijden in de hoop om onderweg de kajakkers op straat tegen te komen.
Gelukkig komt er even later toch een geruststellend berichtje van Joost dat de mannen gevonden zijn...



duisternis valt...

's avonds kan Ward nog een tafel reserveren in een lokaal restaurantje. Hij heeft moeite moeten doen om de uitbater te overtuigen ons te ontvangen... we worden bediend en krijgen degelijke kost maar wat Ward gedaan heeft om die uitbater te overtuigen weten we niet. Misschien getrakteerd op een paar glazen azijn? In ieder geval gaan we morgen op zoek naar een ander restaurant...

Morgen zal er trouwens water genoeg zijn... In Cocures staat de peilschaap dan op 3,7 meter en 's nachts zal er nog wat bijkomen en wordt de 4 meter ruim overschreden...

Jan

Bekijk op Nirjhara-Maps

Gourdouze, klassiek stuk

Medevaarders

Arne
Bert
Gert
Jan
Peter
Stef
Ward
Wim